ανοικτό διαγωνισμό για την πρόσληψη νέων-Διαγωνισμοί Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού
... παρακάμπτοντας τα εργαλεία δικτυακού τόπου, την επιλογή γλώσσας, τη διαδρομή πλοήγησης ... eu careers: Επιτυχόντες eu careers: EPSO - European Careers ...
europa.eu/epso/index_el.htm --
EPSO - EUROPA – The official website of the European Union - Apr 28
EU careers : The European Personnel Selection Office is the place to start!
europa.eu/epso/index_en.htm --
http://www.independent.com.mt/news.asp?newsitemid=123725
-
English to Greek translation
J'accuse: Όσπρια
από Zammit Jacques René
Η μεταφορά είναι συνήθως "il-polz tal-poplu" - σφυγμό του λαού. Είναι το μέτρο που οι περισσότεροι πολιτικοί χρησιμοποιούν για να πάει από εδώ και πολύ καιρό. Από τότε λίγες avant-garde Βρετανοί άποικοι αποφάσισε να πειραματιστεί με την κλασική ιδέα της δημοκρατίας και δημιούργησε ένα χάρτη για την «Εμείς οι άνθρωποι", το ζήτημα του τι θέλει ο κόσμος ήταν upped λίγα κλιμάκια σχετικά με την πολιτική κλίμακα. Θα ήταν μόνο λίγα χρόνια πριν από την απόκρυφη θέση σε κυκλοφορία "Ας φάνε παντεσπάνι" θα σηματοδοτήσει το τελικό άχυρο για όσους τόλμησαν πιστεύουν ότι ο άνθρωπος κατά τη γνώμη του δρόμου υπολογίζονται για την απόλυτη αηδιάζω.
Έχουμε πάει πλήρης κύκλος από τότε, και η εξίσου μεταφορική αυτί, για τον λόγο έχει γίνει η βασική τροφή για πολλά εκκολαπτόμενος πολιτικός. Πάρα πολύ έτσι στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι οι προσπάθειες για να κατευνάσει τις μάζες και να υποκύψει σε δημοφιλείς κινδύνους ζήτησης κάνοντας μια πόρνη της Μαντάμ Δημοκρατίας μας. παλμό του λαού έχει γίνει το ψωμί και το βούτυρο του κάθε πολιτικός στον κόσμο post-9/11. Αξίες και το κόμμα αρχών μετράνε για το μηδέν και το παλιό-ισμούς έχουν γίνει φαντασιώσεις και φαντασίας.
Thusly, μια σύγχρονη και προοδευτική πολιτικός θα έπαινο ένα φασιστικό ιταλικό απόφαση να μην συμμορφωθεί με τους διεθνείς κανόνες στο όνομα του εθνικού συμφέροντος. "Mhux fl-nazzjonali interess" - τώρα που είναι ένα μεγάλο. Αν το "σφυγμό των ανθρώπων» την οδηγεί σε πορνεία των πολιτικών αξιών, στη συνέχεια, τη σύγχρονη έννοια του "εθνικού συμφέροντος" και "κοινό καλό" είναι μια ανοιχτή πρόσκληση σε μια ελεύθερη για όλους σε ένα πορνείο. J'accuse έχει κατήγγειλε τη διάλυση του κόμματος πολιτικές αξίες εδώ και χρόνια - μόνο που πρέπει να χλευάστηκε ως «κριτικός πολυθρόνα" ή αυτο-σημαντικό pontificator. Είναι μόνο τώρα που η λάσπη πέφτει μακριά από fawning τα μάτια τους ότι η πρώην κριτικοί έχουν αρχίσει να παρατηρήσετε ότι η πολιτική «ελίτ» μας είναι γεμισμένο με το crème de la crème των ανίκανων λακέδες.
Είδος φασιολού
Υποβαθμισμένες καθώς είμαι της πρώτης επαφής χέρι, είμαι εξαρτάται από την ανατροφοδότηση που παρέχεται από τα κοινωνικά δίκτυα. Έχω πλήρη επίγνωση ότι δεν έχουν την πλήρη εικόνα της συνεχίσεις στη Μάλτα αλλά παρέχουν ένα συγκεκριμένο στιγμιότυπο και προοπτική. Πάρτε σήμερα, για παράδειγμα. Θα φανεί από μια γρήγορη ανάγνωση των online επικαιροποιήσεις που προβλέπει η γενική διάθεση στο νησί ήταν μια γκρινιάρα αυτή που αρμόζει η θρησκευτική ευκαιρία που είχε να γιορτάζεται. «Μια τυπική Our Lady of Sorrows ημέρας", έγραψε ένας παίκτης - και φαίνεται ότι τα σύννεφα ήταν έξω και περίπου, ώστε να παρέχει την σωστή ατμόσφαιρα για την επίσημη τελετή.
Θα πρέπει να οφείλεται στο ότι το Λουξεμβούργο δεν είναι πλέον τόσο καθολικός ένα έθνος που κάποτε περήφανα ήταν, αλλά οι θεότητες που απέτυχε να παράσχει την ίδια ρύθμιση της ευπρέπειας σε αυτή τη γωνιά του κόσμου. Le αυτής της εβδομάδας Jeudi (εβδομαδιαία εφημερίδα Luxo) πραγματοποιείται μια ειδική έκθεση σχετικά με την κατάσταση των μεταναστών. Η σειρά άρθρων που είχε τίτλο «Τα σύνορα της αλληλεγγύης» και υπογράμμισε τα ζητήματα γύρω από την "politique d'urgence". αιτούντων άσυλο, του Λουξεμβούργου προέρχονται κυρίως από τα Βαλκάνια, αλλά η διαφορά στην εθνικότητα της καταγωγής του δεν σημαίνει ότι αντιμετωπίζουν διαφορετικά προβλήματα από αυτά που αντιμετωπίζουμε στην περιοχή της Μεσογείου.
Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι ότι η "μαζική εισροή" των αιτούντων άσυλο από τα Βαλκάνια, θα τονίσει την απουσία από την παραλαβή των δομών και ότι αυτό θα οδηγήσει στη μετανάστευση Υπουργείο λήψη "έσπευσε αποφάσεις για τη μοίρα των αιτούντων άσυλο». Ήχος γνωστό; Λοιπόν, αυτό δεν είναι όλο. Λουξεμβούργο, δεν είναι επίσης πολύ χαρούμενος με το επίπεδο της ΕΕ για τη συνεργασία. ΜΚΟ στο Λουξεμβούργο είναι θυμωμένος ότι παρά τα προηγούμενα μαθήματα που θα έπρεπε να είχε μάθει, τίποτα δεν έχει αλλάξει πολύ πρόσφατα.
Φακή
Από τη μία πλευρά, θα συζητήσουν το «Σχέδιο Μάρσαλ» για τις χώρες του Μαγκρέμπ. Από την άλλη, θα αναφέρω ότι στην περίπτωση του Σουδάν, Erithreans και Σομαλοί πηγαίνει στη Μάλτα δεν είναι ένα απλό θέμα της αποστολής τους πίσω. Ο παλμός στο Λουξεμβούργο είναι σαφώς στο σύνθημα. Είναι πολύ περισσότερο από το παιχνίδι από ό, τι ορισμένες από τις πολιτικοί πιο κοντά στην σκηνή. Pulse-σοφός, υπάρχει κάτι λάθος, όταν μια προοδευτική πολιτικός προτείνει την αξιοποίηση του Αραβικού άνοιξη για την ενίσχυση των εθνικών τουρισμό. Η κατάσταση χειροτερεύει, όταν η ίδια πολιτικός επαινεί αδέξιες εθνικισμό της Ιταλίας σχετικά με το θέμα της μετανάστευσης. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένας Χριστιανός υπουργός δημοκράτης ανακοινώνοντας νέα έργα εξόρυξης πετρελαίου, ενώ οι αποσπούν την προσοχή τυχόν Λιβύης διαδηλωτές.
Ο παλμός του λαού έχει συστραφεί. Είναι στριμμένα επειδή ένα πολύπλοκο μηχάνημα που μεταφράζεται σε GIGO (σκουπίδια στα σκουπίδια έξω), στη σύγχρονη ομιλία - ή "που δρέπουν τι σπέρνετε" στο ιδίωμα Luddite. Είμαστε σε θέση να δείτε την απελπισία μιας κατάστασης σαν ένα ένστολο αστυνομικό λέγοντάς σκούρο δέρμα των ανδρών να "Πήγαινε πίσω στην Αφρική", αλλά εμείς θα άρπα και άρπα για την "ελευθερία της έκφρασης και την ανάγκη για λογοκρισία». Έχουμε συλλογικά πέσει για το κορόιδο που είναι «δημόσια διαβούλευση» κατά τη συζήτηση του διαζυγίου. Είμαστε αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν την ιδέα μιας σύγχρονης ανοιχτής κοινωνίας, όταν το ένστικτο και την ανατροφή μας κρατά αυξάνοντας τα φαντάσματα του παρελθόντος νταντάς-κράτος.
47 ποικιλίες
Και έπειτα υπάρχουν εκπρόσωποι μας. οι πολιτικοί μας για το μέλλον εξαπατούν τον εαυτό τους (και άλλοι) από ξεθάβοντας τον απρόθυμο συνενοχή των μεγάλων νεκρών ηρώων μιας άλλης εποχής. Μόνο που σήμερα θα είχε μια tiff με εκθέτη Εργασίας που προσπάθησε να συνδέσει Manwel Dimech να προοδευτικούς σήμερα. Ουτε Manwel Dimech ούτε Nerik Mizzi ούτε Don Luigi Sturzo θα πέφτουν οι ίδιοι να είναι ένα μέρος αυτής της πολιτικής το χάος που ονομάζουμε κόμματα σήμερα. Δεν είναι μυστικό για κανέναν, αλλά το πιο μπλέκοντας μέρος του είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς είναι ικανοποιημένοι για να συνεχίσει να διαδώσει το ψέμα.
Στο ποσοστό πηγαίνουμε, η πολιτική γύπες θα ράμφισμα ένα σφάγιο που έχει προσφέρει ένας παλμός πάρα πολλά για τα πεινασμένα στόματα της.
Προσάρτημα
I σχεδόν ξεχάσει. Το άρθρο αυτό οφείλεται σε παράρτημα της δικής του. Ο προϊστάμενος στο Μάλτας Μεταφραστικό Τμήμα του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μου ζήτησε να συνδέσετε τον επόμενο γύρο του concours για γλωσσομαθείς νομικούς. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα άτομα (yep, χρειάζεστε ένα βαθμό νόμου μεταξύ άλλων) θα πρέπει να είναι στην επιφυλακή για το δικτυακό τόπο της EPSO ως ανοικτό διαγωνισμό για την πρόσληψη νέων σύντομα θα ανακοινωθεί.
www.akkuza.com Στο νησί για το Πάσχα.
-
J’accuse: Pulses
by Jacques René Zammit
The metaphor is normally “il-polz tal-poplu” − the people’s pulse. It’s the measure that most politicians used to go by for a long time. Ever since a few avant-garde British colonials decided to experiment with the classic idea of a republic and created a charter for “We the people”, the question of what people want was upped a few echelons on the political scale. It would only be a few years before the apocryphal uttering of “Let them eat cake” would signal the final straw for those who dared think that the man in the street’s opinion counted for utter pish.
We’ve gone full circle since then, and the equally metaphorical ear on the ground has become the staple food for many a budding politician. Too much so in fact, since the efforts to appease the masses and to pander to popular demand risks making a prostitute of our Madame Republic. The people’s pulse has become the bread and butter of every politician in the post-9/11 world. Values and party principles count for naught and the old -isms have become fantasies and fiction.
Thusly, a modern and progressive politician will praise a fascist Italian decision to not comply with international rules in the name of the national interest. “Mhux fl-interess nazzjonali” − now that’s a big one. If the “people’s pulse” leads to prostitution of political values then the modern concept of “national interest” and “common good” is an open invitation to a free-for-all in a whorehouse. J’accuse has bemoaned the dilution of party political values for years now − only to be derided as an “armchair critic” or self-important pontificator. It is only now that the mud is falling away from their fawning eyes that the former critics have begun to notice that our political “elite” is stuffed with the crème de la crème of incompetent lackeys.
Lima
Deprived as I am of first hand contact, I am dependent on the feedback provided by social networks. I am fully aware that they are not the full picture of the goings on in Malta but they do provide a particular snapshot and perspective. Take today for example. I gleaned from a quick perusal of online updates that the general mood on the island was a grumpy one that befits the religious occasion that was being celebrated. “A typical Our Lady of Sorrows day” wrote one punter − and it seems that the clouds were out and about in order to provide the right ambience for the solemn occasion.
It must be because Luxembourg is no longer as Catholic a nation as it once proudly was, but the deities that are failed to provide the same setting of decorum in this corner of the world. This week’s Le Jeudi (a weekly Luxo newspaper) carried a special report about the plight of immigrants. The series of articles was entitled “The frontiers of solidarity” and highlighted the issues surrounding the “politique d’urgence”. Luxembourg’s asylum seekers come mostly from the Balkans but the difference in nationality of origin does not mean that they face different problems than those we face in the Mediterranean.
The biggest worry is that the “massive influx” of asylum seekers from the Balkans would highlight the lack of receiving structures and that this would lead to the Immigration Ministry taking “hurried decisions on the fate of asylum seekers”. Sound familiar? Well, that’s not all. Luxembourg is also not very happy with the EU level of collaboration. NGOs in Luxembourg are angry that notwithstanding previous lessons that should have been learnt, nothing much has changed recently.
Lentil
On the one hand they will discuss the “Marshall Plan” for the Maghreb. On the other they will mention that in the case of the Sudanese, Erithreans and Somalis going to Malta it is not a simple issue of sending them back. The pulse in Luxembourg is clearly on cue. They are much more on the game than some of the politicians closer to the scene. Pulse-wise, there is something wrong when a progressive politician suggests taking advantage of the Arab Spring to boost national tourism. It gets worse when the same politician lauds Italy’s heavy-handed nationalism on the matter of immigration. All we needed was a Christian Democrat minister announcing new oil drilling projects while any potential Libyan protestors are distracted.
The pulse of the people is twisted. It is twisted because of an elaborate machinery that translates to GIGO (garbage in garbage out) in modern talk − or “you reap what you sow” in Luddite parlance. We are unable to see the hopelessness of a situation like a uniformed policeman telling dark skinned men to “Go back to Africa” but we will harp and harp on the “freedom of expression and need for censorship”. We have collectively fallen for the dupe that is “public consultation” in the divorce debate. We are struggling to cope with the idea of a modern open society when our instinct and upbringing keeps raising the ghosts of a nanny-state past.
47 varieties
And then there are our representatives. Our politicians of the future are deceiving themselves (and others) by unearthing the unwilling complicity of long dead heroes of another era. Only today I had a tiff with a Labour exponent who tried to link Manwel Dimech to today’s progressives. Neither Manwel Dimech nor Nerik Mizzi nor Don Luigi Sturzo would be falling over themselves to be a part of this political mess that we call parties nowadays. It is no secret to anyone, but the most baffling part of it is that most of us are content to continue to propagate the lie.
At the rate we are going, the political vultures will be pecking at a carcass that has offered a pulse too many for its hungry mouths.
Appendix
I almost forgot. This article is due an appendix of its own. The chief at the Maltese Translation Unit at the Court of Justice asked me to plug the next round of concours for lawyer-linguists. What does that mean? It means that suitably qualified individuals (yep, you do need a law degree among other things) should be on the lookout on the EPSO website as an open exam for the new intake will shortly be announced.
www.akkuza.com On the island for the Easter break.
-http://www.youtube.com/watch?v=NNEtX0SLLTQ
-
-
ανοικτό διαγωνισμό για την πρόσληψη νέων
-
διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα άτομα (yep, χρειάζεστε ένα βαθμό νόμου μεταξύ άλλων) θα πρέπει να είναι στην επιφυλακή για το δικτυακό τόπο της EPSO ως ανοικτό διαγωνισμό για την πρόσληψη νέων σύντομα θα ανακοινωθεί
-
EPSO - EUROPA - [ Translate this page ]J'accuse: Pulses
Malta Independent Online - Jacques René Zammit - Apr 17, 2011
What does that mean? It means that suitably qualified individuals (yep, you do need a law degree among other things) should be on the lookout on the EPSO website as an open exam for the new intake will shortly be announced.
English to Greek translation
J'accuse: Όσπρια
Μάλτα Ανεξάρτητη on-line - Jacques René Zammit - 17 Απριλίου 2011
Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα άτομα (yep, χρειάζεστε ένα βαθμό νόμου μεταξύ άλλων) θα πρέπει να είναι στην επιφυλακή για το δικτυακό τόπο της EPSO ως ανοικτό διαγωνισμό για την πρόσληψη νέων σύντομα θα ανακοινωθεί.
Malta Independent Online - Jacques René Zammit - Apr 17, 2011
What does that mean? It means that suitably qualified individuals (yep, you do need a law degree among other things) should be on the lookout on the EPSO website as an open exam for the new intake will shortly be announced.
English to Greek translation
J'accuse: Όσπρια
Μάλτα Ανεξάρτητη on-line - Jacques René Zammit - 17 Απριλίου 2011
Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα άτομα (yep, χρειάζεστε ένα βαθμό νόμου μεταξύ άλλων) θα πρέπει να είναι στην επιφυλακή για το δικτυακό τόπο της EPSO ως ανοικτό διαγωνισμό για την πρόσληψη νέων σύντομα θα ανακοινωθεί.
-
διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα άτομα (yep, χρειάζεστε ένα βαθμό νόμου μεταξύ άλλων) θα πρέπει να είναι στην επιφυλακή για το δικτυακό τόπο της EPSO ως ανοικτό διαγωνισμό για την πρόσληψη νέων σύντομα θα ανακοινωθεί
-
... παρακάμπτοντας τα εργαλεία δικτυακού τόπου, την επιλογή γλώσσας, τη διαδρομή πλοήγησης ... eu careers: Επιτυχόντες eu careers: EPSO - European Careers ...
europa.eu/epso/index_el.htm -
EPSO - EUROPA – The official website of the European Union - Apr 28
EU careers : The European Personnel Selection Office is the place to start!
europa.eu/epso/index_en.htm -
http://www.independent.com.mt/news.asp?newsitemid=123725
-
English to Greek translation
J'accuse: Όσπρια
από Zammit Jacques René
Η μεταφορά είναι συνήθως "il-polz tal-poplu" - σφυγμό του λαού. Είναι το μέτρο που οι περισσότεροι πολιτικοί χρησιμοποιούν για να πάει από εδώ και πολύ καιρό. Από τότε λίγες avant-garde Βρετανοί άποικοι αποφάσισε να πειραματιστεί με την κλασική ιδέα της δημοκρατίας και δημιούργησε ένα χάρτη για την «Εμείς οι άνθρωποι", το ζήτημα του τι θέλει ο κόσμος ήταν upped λίγα κλιμάκια σχετικά με την πολιτική κλίμακα. Θα ήταν μόνο λίγα χρόνια πριν από την απόκρυφη θέση σε κυκλοφορία "Ας φάνε παντεσπάνι" θα σηματοδοτήσει το τελικό άχυρο για όσους τόλμησαν πιστεύουν ότι ο άνθρωπος κατά τη γνώμη του δρόμου υπολογίζονται για την απόλυτη αηδιάζω.
Έχουμε πάει πλήρης κύκλος από τότε, και η εξίσου μεταφορική αυτί, για τον λόγο έχει γίνει η βασική τροφή για πολλά εκκολαπτόμενος πολιτικός. Πάρα πολύ έτσι στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι οι προσπάθειες για να κατευνάσει τις μάζες και να υποκύψει σε δημοφιλείς κινδύνους ζήτησης κάνοντας μια πόρνη της Μαντάμ Δημοκρατίας μας. παλμό του λαού έχει γίνει το ψωμί και το βούτυρο του κάθε πολιτικός στον κόσμο post-9/11. Αξίες και το κόμμα αρχών μετράνε για το μηδέν και το παλιό-ισμούς έχουν γίνει φαντασιώσεις και φαντασίας.
Thusly, μια σύγχρονη και προοδευτική πολιτικός θα έπαινο ένα φασιστικό ιταλικό απόφαση να μην συμμορφωθεί με τους διεθνείς κανόνες στο όνομα του εθνικού συμφέροντος. "Mhux fl-nazzjonali interess" - τώρα που είναι ένα μεγάλο. Αν το "σφυγμό των ανθρώπων» την οδηγεί σε πορνεία των πολιτικών αξιών, στη συνέχεια, τη σύγχρονη έννοια του "εθνικού συμφέροντος" και "κοινό καλό" είναι μια ανοιχτή πρόσκληση σε μια ελεύθερη για όλους σε ένα πορνείο. J'accuse έχει κατήγγειλε τη διάλυση του κόμματος πολιτικές αξίες εδώ και χρόνια - μόνο που πρέπει να χλευάστηκε ως «κριτικός πολυθρόνα" ή αυτο-σημαντικό pontificator. Είναι μόνο τώρα που η λάσπη πέφτει μακριά από fawning τα μάτια τους ότι η πρώην κριτικοί έχουν αρχίσει να παρατηρήσετε ότι η πολιτική «ελίτ» μας είναι γεμισμένο με το crème de la crème των ανίκανων λακέδες.
Είδος φασιολού
Υποβαθμισμένες καθώς είμαι της πρώτης επαφής χέρι, είμαι εξαρτάται από την ανατροφοδότηση που παρέχεται από τα κοινωνικά δίκτυα. Έχω πλήρη επίγνωση ότι δεν έχουν την πλήρη εικόνα της συνεχίσεις στη Μάλτα αλλά παρέχουν ένα συγκεκριμένο στιγμιότυπο και προοπτική. Πάρτε σήμερα, για παράδειγμα. Θα φανεί από μια γρήγορη ανάγνωση των online επικαιροποιήσεις που προβλέπει η γενική διάθεση στο νησί ήταν μια γκρινιάρα αυτή που αρμόζει η θρησκευτική ευκαιρία που είχε να γιορτάζεται. «Μια τυπική Our Lady of Sorrows ημέρας", έγραψε ένας παίκτης - και φαίνεται ότι τα σύννεφα ήταν έξω και περίπου, ώστε να παρέχει την σωστή ατμόσφαιρα για την επίσημη τελετή.
Θα πρέπει να οφείλεται στο ότι το Λουξεμβούργο δεν είναι πλέον τόσο καθολικός ένα έθνος που κάποτε περήφανα ήταν, αλλά οι θεότητες που απέτυχε να παράσχει την ίδια ρύθμιση της ευπρέπειας σε αυτή τη γωνιά του κόσμου. Le αυτής της εβδομάδας Jeudi (εβδομαδιαία εφημερίδα Luxo) πραγματοποιείται μια ειδική έκθεση σχετικά με την κατάσταση των μεταναστών. Η σειρά άρθρων που είχε τίτλο «Τα σύνορα της αλληλεγγύης» και υπογράμμισε τα ζητήματα γύρω από την "politique d'urgence". αιτούντων άσυλο, του Λουξεμβούργου προέρχονται κυρίως από τα Βαλκάνια, αλλά η διαφορά στην εθνικότητα της καταγωγής του δεν σημαίνει ότι αντιμετωπίζουν διαφορετικά προβλήματα από αυτά που αντιμετωπίζουμε στην περιοχή της Μεσογείου.
Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι ότι η "μαζική εισροή" των αιτούντων άσυλο από τα Βαλκάνια, θα τονίσει την απουσία από την παραλαβή των δομών και ότι αυτό θα οδηγήσει στη μετανάστευση Υπουργείο λήψη "έσπευσε αποφάσεις για τη μοίρα των αιτούντων άσυλο». Ήχος γνωστό; Λοιπόν, αυτό δεν είναι όλο. Λουξεμβούργο, δεν είναι επίσης πολύ χαρούμενος με το επίπεδο της ΕΕ για τη συνεργασία. ΜΚΟ στο Λουξεμβούργο είναι θυμωμένος ότι παρά τα προηγούμενα μαθήματα που θα έπρεπε να είχε μάθει, τίποτα δεν έχει αλλάξει πολύ πρόσφατα.
Φακή
Από τη μία πλευρά, θα συζητήσουν το «Σχέδιο Μάρσαλ» για τις χώρες του Μαγκρέμπ. Από την άλλη, θα αναφέρω ότι στην περίπτωση του Σουδάν, Erithreans και Σομαλοί πηγαίνει στη Μάλτα δεν είναι ένα απλό θέμα της αποστολής τους πίσω. Ο παλμός στο Λουξεμβούργο είναι σαφώς στο σύνθημα. Είναι πολύ περισσότερο από το παιχνίδι από ό, τι ορισμένες από τις πολιτικοί πιο κοντά στην σκηνή. Pulse-σοφός, υπάρχει κάτι λάθος, όταν μια προοδευτική πολιτικός προτείνει την αξιοποίηση του Αραβικού άνοιξη για την ενίσχυση των εθνικών τουρισμό. Η κατάσταση χειροτερεύει, όταν η ίδια πολιτικός επαινεί αδέξιες εθνικισμό της Ιταλίας σχετικά με το θέμα της μετανάστευσης. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένας Χριστιανός υπουργός δημοκράτης ανακοινώνοντας νέα έργα εξόρυξης πετρελαίου, ενώ οι αποσπούν την προσοχή τυχόν Λιβύης διαδηλωτές.
Ο παλμός του λαού έχει συστραφεί. Είναι στριμμένα επειδή ένα πολύπλοκο μηχάνημα που μεταφράζεται σε GIGO (σκουπίδια στα σκουπίδια έξω), στη σύγχρονη ομιλία - ή "που δρέπουν τι σπέρνετε" στο ιδίωμα Luddite. Είμαστε σε θέση να δείτε την απελπισία μιας κατάστασης σαν ένα ένστολο αστυνομικό λέγοντάς σκούρο δέρμα των ανδρών να "Πήγαινε πίσω στην Αφρική", αλλά εμείς θα άρπα και άρπα για την "ελευθερία της έκφρασης και την ανάγκη για λογοκρισία». Έχουμε συλλογικά πέσει για το κορόιδο που είναι «δημόσια διαβούλευση» κατά τη συζήτηση του διαζυγίου. Είμαστε αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν την ιδέα μιας σύγχρονης ανοιχτής κοινωνίας, όταν το ένστικτο και την ανατροφή μας κρατά αυξάνοντας τα φαντάσματα του παρελθόντος νταντάς-κράτος.
47 ποικιλίες
Και έπειτα υπάρχουν εκπρόσωποι μας. οι πολιτικοί μας για το μέλλον εξαπατούν τον εαυτό τους (και άλλοι) από ξεθάβοντας τον απρόθυμο συνενοχή των μεγάλων νεκρών ηρώων μιας άλλης εποχής. Μόνο που σήμερα θα είχε μια tiff με εκθέτη Εργασίας που προσπάθησε να συνδέσει Manwel Dimech να προοδευτικούς σήμερα. Ουτε Manwel Dimech ούτε Nerik Mizzi ούτε Don Luigi Sturzo θα πέφτουν οι ίδιοι να είναι ένα μέρος αυτής της πολιτικής το χάος που ονομάζουμε κόμματα σήμερα. Δεν είναι μυστικό για κανέναν, αλλά το πιο μπλέκοντας μέρος του είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς είναι ικανοποιημένοι για να συνεχίσει να διαδώσει το ψέμα.
Στο ποσοστό πηγαίνουμε, η πολιτική γύπες θα ράμφισμα ένα σφάγιο που έχει προσφέρει ένας παλμός πάρα πολλά για τα πεινασμένα στόματα της.
Προσάρτημα
I σχεδόν ξεχάσει. Το άρθρο αυτό οφείλεται σε παράρτημα της δικής του. Ο προϊστάμενος στο Μάλτας Μεταφραστικό Τμήμα του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μου ζήτησε να συνδέσετε τον επόμενο γύρο του concours για γλωσσομαθείς νομικούς. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα άτομα (yep, χρειάζεστε ένα βαθμό νόμου μεταξύ άλλων) θα πρέπει να είναι στην επιφυλακή για το δικτυακό τόπο της EPSO ως ανοικτό διαγωνισμό για την πρόσληψη νέων σύντομα θα ανακοινωθεί.
www.akkuza.com Στο νησί για το Πάσχα.
-
J’accuse: Pulses
by Jacques René Zammit
The metaphor is normally “il-polz tal-poplu” − the people’s pulse. It’s the measure that most politicians used to go by for a long time. Ever since a few avant-garde British colonials decided to experiment with the classic idea of a republic and created a charter for “We the people”, the question of what people want was upped a few echelons on the political scale. It would only be a few years before the apocryphal uttering of “Let them eat cake” would signal the final straw for those who dared think that the man in the street’s opinion counted for utter pish.
We’ve gone full circle since then, and the equally metaphorical ear on the ground has become the staple food for many a budding politician. Too much so in fact, since the efforts to appease the masses and to pander to popular demand risks making a prostitute of our Madame Republic. The people’s pulse has become the bread and butter of every politician in the post-9/11 world. Values and party principles count for naught and the old -isms have become fantasies and fiction.
Thusly, a modern and progressive politician will praise a fascist Italian decision to not comply with international rules in the name of the national interest. “Mhux fl-interess nazzjonali” − now that’s a big one. If the “people’s pulse” leads to prostitution of political values then the modern concept of “national interest” and “common good” is an open invitation to a free-for-all in a whorehouse. J’accuse has bemoaned the dilution of party political values for years now − only to be derided as an “armchair critic” or self-important pontificator. It is only now that the mud is falling away from their fawning eyes that the former critics have begun to notice that our political “elite” is stuffed with the crème de la crème of incompetent lackeys.
Lima
Deprived as I am of first hand contact, I am dependent on the feedback provided by social networks. I am fully aware that they are not the full picture of the goings on in Malta but they do provide a particular snapshot and perspective. Take today for example. I gleaned from a quick perusal of online updates that the general mood on the island was a grumpy one that befits the religious occasion that was being celebrated. “A typical Our Lady of Sorrows day” wrote one punter − and it seems that the clouds were out and about in order to provide the right ambience for the solemn occasion.
It must be because Luxembourg is no longer as Catholic a nation as it once proudly was, but the deities that are failed to provide the same setting of decorum in this corner of the world. This week’s Le Jeudi (a weekly Luxo newspaper) carried a special report about the plight of immigrants. The series of articles was entitled “The frontiers of solidarity” and highlighted the issues surrounding the “politique d’urgence”. Luxembourg’s asylum seekers come mostly from the Balkans but the difference in nationality of origin does not mean that they face different problems than those we face in the Mediterranean.
The biggest worry is that the “massive influx” of asylum seekers from the Balkans would highlight the lack of receiving structures and that this would lead to the Immigration Ministry taking “hurried decisions on the fate of asylum seekers”. Sound familiar? Well, that’s not all. Luxembourg is also not very happy with the EU level of collaboration. NGOs in Luxembourg are angry that notwithstanding previous lessons that should have been learnt, nothing much has changed recently.
Lentil
On the one hand they will discuss the “Marshall Plan” for the Maghreb. On the other they will mention that in the case of the Sudanese, Erithreans and Somalis going to Malta it is not a simple issue of sending them back. The pulse in Luxembourg is clearly on cue. They are much more on the game than some of the politicians closer to the scene. Pulse-wise, there is something wrong when a progressive politician suggests taking advantage of the Arab Spring to boost national tourism. It gets worse when the same politician lauds Italy’s heavy-handed nationalism on the matter of immigration. All we needed was a Christian Democrat minister announcing new oil drilling projects while any potential Libyan protestors are distracted.
The pulse of the people is twisted. It is twisted because of an elaborate machinery that translates to GIGO (garbage in garbage out) in modern talk − or “you reap what you sow” in Luddite parlance. We are unable to see the hopelessness of a situation like a uniformed policeman telling dark skinned men to “Go back to Africa” but we will harp and harp on the “freedom of expression and need for censorship”. We have collectively fallen for the dupe that is “public consultation” in the divorce debate. We are struggling to cope with the idea of a modern open society when our instinct and upbringing keeps raising the ghosts of a nanny-state past.
47 varieties
And then there are our representatives. Our politicians of the future are deceiving themselves (and others) by unearthing the unwilling complicity of long dead heroes of another era. Only today I had a tiff with a Labour exponent who tried to link Manwel Dimech to today’s progressives. Neither Manwel Dimech nor Nerik Mizzi nor Don Luigi Sturzo would be falling over themselves to be a part of this political mess that we call parties nowadays. It is no secret to anyone, but the most baffling part of it is that most of us are content to continue to propagate the lie.
At the rate we are going, the political vultures will be pecking at a carcass that has offered a pulse too many for its hungry mouths.
Appendix
I almost forgot. This article is due an appendix of its own. The chief at the Maltese Translation Unit at the Court of Justice asked me to plug the next round of concours for lawyer-linguists. What does that mean? It means that suitably qualified individuals (yep, you do need a law degree among other things) should be on the lookout on the EPSO website as an open exam for the new intake will shortly be announced.
www.akkuza.com On the island for the Easter break.
-
-
-